Novis Vestis Deae – ΤO NEO ENΔΥΜΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ | ΑΘΗΝΑ 2007

About This Project

Μια γλυπτική εγκατάσταση στο χώρο με υλικά: ύφασμα για κέντημα, νήμα φωσφόρου, σιδερένια αρματούρα, σύστημα εναλλασσόμενου φωτισμού με μετρητή χρόνου. Εκτέθηκε στο project New Media  «Αόρατα συστήματα» [Invisible systems] στο Synch Festival στην Τεχνόπολη-Γκάζι, τον Ιούλιο του 2007 στην Αθήνα. Συνεργάτες στην κατασκευή: Φωτεινή Τσουλούφη-Λάγιου, Χαρίσης Τσιούρας. Φωτογραφία τεκμηρίωσης από τον Μιχάλη Κριτζοτάκη και την Άννα Τσουλούφη-Λάγιου. Επιμέλεια: Alexandra Landré, Αντώνης Πίττας. Οι κλωστές ήταν μια ευγενική χορηγία από την βιομηχανία Μουζάκης – Κλωστές DMC ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Λέξεις κλειδιά: υφαντό, πληροφορία, νοήματα, σύστημα, τέχνη, παρουσία, εργαλείο επικοινωνίας, κουλτούρα, δικτύωση

Με το “Nova Vestis Deae” δημιουργώ ένα μεταφορικό υφαντό, διακοσμημένο από τον Υπαρξιακό μου Χάρτη. Η εγκατάσταση είναι τοποθετημένη σε έναν φωτεινό χώρο, όπου η ένταση του φωτός σταδιακά χαμηλώνει και κατόπιν αυξάνεται και πάλι. Αρχικά, τα διασταυρούμενα νήματα μοιάζουν να εξαφανίζονται μέσα στο ύφασμα, αλλά γίνονται φανερά στο σκοτάδι. Παίζω με τις απτές ποιότητες της πληροφορίας, ταλαντευόμενη ανάμεσα σε πολλαπλά επίπεδα συσχετισμών και νοημάτων. Έτσι αποδίδω ένα σχέδιο που αποτυπώνει την εποπτεία μου για την πραγματικότητα πάνω σ΄ ένα “ψυχικό-νοητικό” ρούχο. Φτιάχνω,  μεταφορικά, ένα ιδιόμορφο θείο ένδυμα που το στυλ του μοιάζει με πέπλο πάνω στο οποίο είναι κεντημένος ο υπαρξιακός αυτός “χάρτης” με φωσφορούχο κλωστή. Αυτό το «θεϊκό» ρούχο σαν το ίδιο του το φάντασμα, αποκαλύπτει στον θεατή ένα αποτυπωμένο σύστημα υπαρξιακών ζητημάτων σε σχέση με την σύγχρονη ζωή και σε συνδυασμό με την τέχνη. Το ρούχο όντας τρισδιάστατο δίνει την αίσθηση μιας παρουσίας. Οι λέξεις είναι στα ελληνικά, ενώ ο τίτλος στα λατινικά. Βάζω τον τίτλο στα λατινικά για να χρησιμοποιήσω μιαν τεχνική γλώσσα μιας άλλης εποχής, φτιαγμένη για να γίνει το εργαλείο επικοινωνίας ανθρώπων προερχόμενοι από διαφορετικές εθνικότητες και κουλτούρες που συγκροτούσαν τον λαό μιας αυτοκρατορίας. Κάνω μ’ αυτόν τον τρόπο ένα συσχετισμό με τη παγκόσμια σημερινή χρήση της αγγλικής γλώσσας. Η “Θεά” εδώ αντιπροσωπεύει την ιδέα που προκύπτει από το σύστημα και την δικτύωση που δημιουργείται στην εποχή της πληροφορίας.