Η EMBEΛEIA TOY EΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΖΥΓΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ | ΑΘΗΝΑ 2011

About This Project

Η συγκεκριμένη δουλειά είναι η εκτροπή μια ποιοτικής έρευνας αγοράς τέχνης. Πρόκειται για μια σειρά από ψηφιακά και αναλογικά σχεδιασμένες εικόνες, οι οποίες αποτελούνται από 3 επίπεδα: σχέδια, γκραβούρες του προηγούμενου αιώνα που παρουσιάζουν διάφορους τύπους ζυγών, παρμένες από το εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ελευθερουδάκη, έκδοσης 1929, τυπωμένες σε χαρτί με έγχρωμα μελάνια, επιζωγραφισμένες με ξυλομπογιές και με επικάλυψη τυπωμένα στοιχεία σε διαφανείς ζελατίνες. Το μέγεθός τους είναι 30Χ40. Σε αυτήν την έκθεση παρουσιάστηκαν οι 2 από τις 4 που ήταν προσχεδιασμένες να  εκτεθούν. Η έκθεση Αγορασ-μένος έγινε σε συν-επιμέλεια Γκέλυς Γκριντάκη και Δημήτρη Χαλάτση, στον χώρο της γκαλερί cheapart, στα Εξάρχεια-Αθήνα, τον Απρίλιο του 2011.

Λέξεις κλειδιά: χαρτογράφηση εννοιών, αγορά τέχνης, ζυγός, εμβέλεια, έργο τέχνης, χρηματοδότηση

Οι εικόνες αυτές αναφέρονται σε 4 είδη καλλιτεχνικού έργου, και συνίσταται από διάφορα επίπεδα ανάγνωσης. Αυτά τα επίπεδα έχουν τις αναφορές τους σε αναπαραστάσεις ιστορικών και πολιτιστικών εικαστικών στοιχείων (τα σχέδια των διαφόρων τύπων ζυγών , το σχέδιο του όρου της αρχαίας Αθηναϊκής αγοράς, η γκραβούρα που αναπαριστά ηττημένους να σκύβουν κάτω από τον ζυγό των Ρωμαίων) αλλά και σε μια δική μου χαρτογράφηση εννοιών. Αυτή η χαρτογράφηση διαφέρει από τη μία σχεδιασμένη εικόνα στην άλλη. Η κατασκευή της γίνεται κάθε φορά σύμφωνα με τα επί μέρους στοιχεία τα οποία σχετίζονται με το είδους του εκάστοτε έργου που εξετάζω, και με την συνθήκες κατασκευής του: 1. ο σκοπός για τον οποίο έφτιαξε ο εκάστοτε, ή η εκάστοτε καλλιτέχνης το έργο, 2. σε πιο κοινό σκόπευε, 3. η χρηματοδότησή του και εάν είχε, 4. τα υλικά από τα οποία αποτελείται, 5. η αισθητική του, 6. η εμβέλεια εκπομπής του σήματος του, και τέλος, το πιο σημαντικό, 7. η αναμέτρηση του έργου με τον «ζυγό της αγοράς». Για αυτή τη δουλειά στηρίζομαι  στην προσωπική μου κρίση και όχι σε επιστημονικά στοιχεία. Οι περιπτώσεις που εξετάζω στην παρούσα φάση είναι δύο: (α). εκείνη η περίπτωση έργου τέχνης, το οποίο έχει φτιαχτεί από πολιτικοποιημένους καλλιτέχνες, συλλογικά, σε κατειλημμένο κτήριο, με μηδενική χρηματοδότηση, σε ύφος ποπ πανκ, με περιορισμένη εμβέλεια, και άρα δεν αναμετράται καθόλου με τον ζυγό της αγοράς, και (β). η περίπτωση του έργου τέχνης που έχει χρηματοδοτηθεί από κοινοτικά κονδύλια, έχει κατασκευαστεί και παρουσιαστεί στον δημόσιο χώρο, και άρα θεωρείται κοινό αγαθό, δημόσια τέχνη με κοινωνική αισθητική, προσιτό στον καθημερινό άνθρωπο, στον πολίτη, στον περαστικό, με μεγάλη εμβέλεια εκπομπής. Η ιδιόμορφη αυτή ποιοτική έρευνα δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί για δύο έργα που ήταν προσχεδιασμένα: (A). Πρόκειται για την περίπτωση του μοντέρνου, μουσειακού γλυπτού έργου, που είναι φτιαγμένο με υψηλή αισθητική, το οποίο θα μπορούσε να είναι και εγκατεστημένο στον δημόσιο χώρο μιας σύγχρονης πόλης. Συγκεκριμένα πρόκειται για το έργο «Οι Αστοί του Καλαί» του Ωγκύστ Ροντέν. Στην ουσία το έργο είναι σχεδόν ανεκτίμητο, και άρα δεν αναμετράται άμεσα με τον ζυγό της αγοράς. (Β). Η 2^η περίπτωση είναι εκείνη του σύγχρονου, μεταμοντέρνου έργου που έχει φτιαχτεί αποκλειστικά για το χρηματιστήριο της αγοράς της τέχνης (π.χ. ένα έργο του Τζεφ Κουνς), και μέλλεται κάποια στιγμή να πραγματοποιηθεί.