ΕΠΙΚΑΛΥΠΤOΝΤΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤOΝΤΑΣ | ΑΘΗΝΑ 2007

About This Project

Με μια συνεργατική αφετηρία, ένα ατομικά σχεδιασμένο έργο, το οποίο συνδέεται με το project Το Παράδειγμα Αλέξανδρος Ιόλας (Ομάδα Φιλοπάππου). Στην παρούσα φάση έκανα μιαν εγκατάσταση τεσσάρων αναλογικών φωτογραφιών μεσαίου φορμάτ, τυπωμένες στο χέρι σε φωτογραφικό χαρτί 35εκ.x50εκ. Τις φωτογραφίες συνοδεύει ένα κείμενο στα ελληνικά και στα αγγλικά από την Ταξιαρχία Verpeilt. Εκτέθηκε στο Transleatme–project, Πλατφόρμα Μετάφραση, για την Αθηναϊκή φάση του διαπολιτισμικού αυτού project, που επιμελήθηκε η καλλιτέχνης Ζωή Παππά, στον ανεξάρτητο εκθεσιακό χώρο Αιόλου 48-50, Αθήνα 14/11 – 14/12/2008

Λέξεις και όροι κλειδιά: επανοικιοποίηση, ανάκτηση, τοποθεσία, πρώην βιομηχανία, δημόσιος και ιδιωτικός χώρος, ταυτότητα σε μεταστροφή, επαναδραστηριοποίηση, εκμοντερνισμός, μεταφορντισμός, χαμένη αίγλη

Το κύριο σημείο της παρέμβασής μου Επικαλύπτοντας και Αποκαλύπτοντας στη δουλειά της Μάρβα Αρσανιός εστιάζει στην ιδέα του επαναπροσδιορισμού και της επανατοποθέτησης των παραπετασμάτων. Η Μάρβα απαλλοτρίωσε πάνω από 100 κιλά κουρτίνες από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο Κάρλτον στη Βηρυτό, τις οποίες μου έστειλε ταχυδρομικά για να επεξεργαστώ και να μετατρέψω σε εικαστικό έργο. Δούλεψα με τις κουρτίνες ως υλικό και τις χειρίστηκα σαν να ήταν πραγματικά αλλά και συμβολικά αντικείμενα τοποθέτησης ορίων, είτε μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου, είτε σαν εναπομείναντα αντικείμενα κουλτούρας της νεωτερικότητας που χαρακτηρίζουν τις δύο Μεσογειακές Πόλεις, την Αθήνα και τη Βηρυτό. Οι κουρτίνες επανα-δραστηριοποιoύν, μεταφορικά, τρεις εμβληματικές τοποθεσίες, της  Αθήνας δίνοντας έμφαση στις ιδιαιτερότητές τους: το εγκαταλελειμμένο και σύγχρονο “μνημείο”, εργοστάσιο υφασμάτων ΑΙΓΑΙΟΝ στο Φάληρο, την εγκαταλελειμμένη και συλημένη Βίλα του Αλέξανδρου Ιόλα στην Αγία Παρασκευή, που επίσης αποτελεί ένα σύγχρονο “μνημείο,” και το κτήμα Τσαλαβούτα που βρίσκεται στην πρώην βιομηχανική ζώνη του Περιστερίου και αποτελεί έναν ελεύθερο χώρο στην μητρόπολη. Ο τελευταίος χώρος μετατρέπεται από πράσινο “παράδεισο” και καταφύγιο πουλιών και ζώων της πόλης, σύμφωνα με τις εκάστοτε συνήθειες των περιοίκων σε σκουπιδότοπο, αποθηκευτικό χώρο, ως και χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και φορτηγών. Παρόλο που τα παραπετάσματα επικαλύπτουν από φύση, σε αυτή την περίπτωση αποκαλύπτουν την σε διαμόρφωση ταυτότητα των τριών διαφορετικών περιοχών της Αθήνας όπου καταγράφονται τα σημεία έκθεσής τους. Το έργο συνοδεύει το παραληρηματικό κείμενο της Ταξιαρχίας Φερπάιλτ. Αθήνα, Νοέμβριος 2008

http://transleatme.wordpress.com/