Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΠΑΙΤΗΣ | ΒΑΪΜΑΡΗ 2003

About This Project

– To μικρό μαγαζάκι της κοιλιάς μου, ή προέκταση στήθους

Πειραματική, εφήμερη, δημόσια, performative δράση, με διάρκεια 3 ώρες. Υλικά: χαρτοκιβώτιο, κλωστοϋφαντουργικό προϊόν, και άλλα αντικείμενα,. Τελικό προϊόν: αντικείμενα (κουτί, κ.άλ.), καθώς και φωτογραφικό και βιντεοσκοπημένο υλικό τεκμηρίωσης. Τόπος & χρόνος: Βαϊμάρη-Γερμανία Χριστούγεννα 2003.

Λέξεις & όροι κλειδιά: απασχόληση, performativity, δημόσιος χώρος, αντικείμενο

Μετά από την εγκατάσταση μου σε μια νέα πόλη αισθάνθηκα ότι για να έρθω σε επαφή με τους κατοίκους της έπρεπε να κάνω μιαν δράση στο δημόσιο χώρο. Δανείστηκα την ταυτότητα του ζητιάνου, μόνον για λίγες ώρες, αλλά όχι για χρήματα ή για λόγους κάλυψης αναγκών και βασικών αγαθών επιβίωσης, παρά για λόγους καλλιτεχνικής και αισθητικής αναγκαιότητας. Κατά τη διάρκεια της δράσης στάθηκα μπροστά από τον σταθμό του τρένου, κρατώντας σαν προέκταση του στήθους μου -και κατ’ επέκταση και του συγκινησιακού μου κέντρου- ένα άδειο, λευκό δοχείο. Ζητούσα από τους περαστικούς που είχαν την περιέργεια ν’ ανακαλύψουν τι έκανα εκεί και τι περιείχε το δοχείο μου, να μου δώσουν ένα προσωπικό τους αντικείμενο. Ο σκοπός μου, μεταφορικά, ήταν να γεμίσω το δοχείο μου με συγκινήσεις από τον τόπο. Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες και άκαρπες κουβέντες με περαστικούς, συνέλεξα μερικά αντικείμενα χαρακτηριστικά για την πόλη, όπως μια αναμνηστική κάρτα με το πορτραίτο και ένα ποίημα του Γκαίτε -η Βαϊμάρη είναι η πόλη που γεννήθηκε το γερμανικό θέατρο και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της Γερμανίας, όπου κατοικούσαν οι μεγάλες προσωπικότητες της γερμανικής διανόησης Γκαίτε και Σίλερ- καθώς και ένα στίκερ για την φοιτητική απεργία ενάντια στους νέους, για την εποχή, εκπαιδευτικούς νόμους.