Η ΠΗΓΗ, στο μουσικοθεατρικό έργο Der Rote Schal [Τo Κόκκινο Κασκόλ] | ΒΙΕΝΝΗ 2019

About This Project

Φιλική συμμετοχή στη δίγλωσση μουσικοθεατρική παράσταση της Γιούλης Περβολαράκη και της Αρετής Πετροπούλου Το Κόκκινο Κασκόλ, με το σκηνικό αντικείμενο Η Πηγή, μια σύνθεση μεγέθους 60Χ40Χ50 εκατοστών, φτιαγμένο με readymades: 6 πλαστικά 10λτ. μπιτόνια νερού με εσωτερικό φωτισμό. Η πηγή παρουσιάζεται αφηρημένα ως ο κύριος πρωταγωνιστής του έργου που γύρω του διακυβεύεται το μέλλον των υπολοίπων πρωταγωνιστών σε μία δυστοπία. Μεταφορικά είναι το νερό. Δύο γυναίκες πρόσφυγες και ένας άνδρας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι ο ιδιοκτήτης της πηγής, παίζουν ένα παιχνίδι βίας και καταστροφής, διεκδικώντας την.

Σύλληψη, οργάνωση, μουσική, πιάνο – τραγούδι: Περβολαράκη Γιούλη (Βιέννη) Ποιήματα-κείμενα: Γιώργος Δουατζής, σε Μετάφραση του Γιώργου Βενιζελέα

Σκηνοθεσία, ερμηνεία ποιημάτων στα ελληνικά: Πετροπούλου Αρετή (Ηθοποιός, θεατρολόγος-Αθήνα)

Ερμηνεία ποιημάτων στα γερμανικά: Stefan Bergman (Ηθοποιός, Βιέννη)

Χορός: Katharina Ruf (Χορεύτρια, εκπαιδεύτρια μουσικοκινητικής αγωγής-Βιέννη), Αρετή Πετροπούλου

Props σκηνής: Άννα Τσουλούφη-λάγιου (Εικαστικός, εκπαιδευτικός-Αθήνα)

Αφίσα: Μιχάλης Αμάραντος (Βιέννη)

«Ξέρετε ποιος είμαι; Με ρώτησε. «Και ακουγόταν δυνατά σαν σε σωλήνες, η απελευθέρωση χιλιάδων μπαλονιών μετά από ένα παιδικό φεστιβάλ.»

Από το αρχικό κείμενο της Γιούλης Περβολαράκη και της Αρετής Πετροπούλου για το έργο: Δίγλωσση μουσικοθεατρική παράσταση το «Κόκκινο Κασκόλ» για δύο ηθοποιούς, ένα πιάνο κι ένα ρολόι, βασισμένη στο ποιητικό έργο του Γιώργου Δουατζή. O πρωταρχικός σκοπός της δουλειάς μας είναι να συνομιλήσει η σύγχρονη ελληνική ποίηση με τη γλώσσα των Hölderlin και Paul Celan. Δύο ηθοποιοί, ένα πιάνο κι ένα ρολόι παρουσιάζουν ποιήματά του Γιώργου Δουατζή μεταφρασμένα στη γερμανική γλώσσα, τα οποία θα αναπτύσσονται αντιστικτικά με τον ήχο που άλλοτε θα γίνεται τραγούδι τονικό κι άλλοτε θόρυβος στο εσωτερικό του πιάνου. Θεματικοί άξονες της παράστασης είναι η εποχή της επίδοσης ως τοπολογία της βίας στις σύγχρονες μητροπόλεις και κατ’ επέκταση η στέρηση της ελευθερίας μας. Μια εποχή που δημιουργεί συγκεχυμένες μοναχικές αντιδράσεις, στις οποίες πίσω από το μανδύα της περιθωριοποίησης κοχλάζει ένα εξεγερσιακό υποκείμενο. Όραμα μας να μετεξελιχθούν οι φωνές μας σε συλλογικό αίτημα για ερωτήσεις και αλλαγές, μέσα από την αρχέγονη σχέση μουσικής και ποίησης• να βρεθούν ήχοι μέσα στις λέξεις και λέξεις μέσα στους ήχους.