ΤΟ ΠΑΡΤΙ | ΑΘΗΝΑ-ΧΑΛΑΝΔΡΙ 2021

About This Project

Μέσα στις συνθήκες εγκλεισμού και κοινωνικής αποξένωσης, 16 εικαστικοί, μουσικοί και θεωρητικοί ερευνούν, με αφετηρία την έννοια «πάρτυ», σχεδίασαν και προετοίμασαν ένα πολύπλευρο καλλιτεχνικό γεγονός που πραγματοποιήθηκε στον Συνοικισμό Χαλανδρίου. Η παρατεταμένη σωματική απομάκρυνση, καθιστούσε αναγκαίο τον επαναπροσδιορισμό της συνάντησης, στο κοινωνικό και καλλιτεχνικό πεδίο του δημόσιου χώρου. Η διαδικασία προετοιμασίας της έκθεσης και η ολοκλήρωσή της ως κοινωνικό-καλλιτεχνικό γεγονός,  συντονίστηκε και διαμορφώθηκε παράλληλα στον ψηφιακό και τον πραγματικό χώρο (ιστολόγιο – οίκημα – γειτονιά), σε μια κατεύθυνση πολυσυλλεκτικότητας, έργων, επιτελέσεων, έρευνας, ομιλιών και εργαστηρίων στην περιοχή του συνοικισμού. Επιμέλεια – συντονισμός – οργάνωση: Παναγιώτης Δαραμάρας, Διονύσης Ματαράγκας, Φοίβος Σοφικίτης

Το Πάρτυ είναι εδώ! Ένα Πάρτυ τυχερό!

Το εγχείρημα αποτελείται από μια σύνθεση 6 στοιχείων: α. την χειροποίητη κατασκευή 200 περίπου τυχερών μπισκότων σε κινέζικο στυλ, β. μια κατασκευή από χαρτόνι και ύφασμα: ένα κουτί μεταφοράς και μοιράσματος, γ. ειδικά προσαρμοσμένα ρούχα για δύο Party-Girls, δ. μια παραστατική δράση με εφήμερη παρέμβαση στον δημόσιο χώρο, ε. δυο ειδικά κατασκευασμένες σφραγίδες με οικολογικό μελάνι, ζ. μια συλλογή 100, περίπου, δίσκων μουσικής βινυλίου, ένα σύστημα αναπαραγωγής δίσκων: πικάπ, ενισχυτή και ακουστικά.

Λέξεις & όροι κλειδιά: γιορτή, πάρτι, προσοχή, μουσική, μοίρασμα, ντελίριο, πολιτική, αισθητική, γειτονιά, περιπλάνηση, αθωότητα, διαχείριση μνήμης, συλλογική εμπειρία, διεύρυνση αισθήσεων

Το έργο μου για το συλλογικό πρότζεκτ Το Πάρτι στηρίζεται πάνω σε μουσικά δείγματα της ποστ-πανκ, ποπ κουλτούρας, αλλά και του σουρεαλιστικού κινηματογράφου. Κοινός τόπος είναι το θέμα: Το Πάρτι, ή αλλιώς Η Γιορτή. Τί φτιάχνει ένα πάρτι; Σίγουρα είναι το μοίρασμα. Κι αν το πάμε έτσι, πού χωράει η μουσική, ο χορός η επιθυμία και τελικά το ντελίριο; Σε πρώτη φάση έρχεται η επιθυμία να τα βάλω όλα μαζί κάπου. Πρώτα, φτιάχνω τα κουλουράκια του τυχερού πάρτι. Διαλέγω στίχους από γνωστά μουσικά κομμάτια και ατάκες από ταινίες για πάρτι. Επιλέγω 6 μουσικά κομμάτια, 4 ταινίες, ένα βιβλίο και ένα αρχαίο τελετουργικό, ένα μυστήριο. Από τα αποτυπώματά τους στο διαδίκτυο εστιάζω πάνω σε γραμμένα και ειπωμένα λόγια. Η προσοχή μας προ(σ)καλεί να διαβάσουμε και να ακούσουμε καλύτερα, να χαμηλώσουμε τον ρυθμό μας και να σκεφτούμε τα ειπωμένα και γραμμένα λόγια. Αυτά τα λόγια είναι το υλικό μου για να μεταδώσω μιαν αίσθηση, την αίσθηση του Πάρτι. Αντιγράφω και μεταφράζω τους στίχους των τραγουδιών που μιλούν για κάποιο πάρτι που έγινε, γίνεται, θα γίνει, για ένα γιορτινό κορίτσι, για όλα τα αυριανά πάρτι, για το πάρτι στον 13^ο όροφο, για την πάλη στο δικαίωμά μας για πάρτι (σε καιρό πανδημικής κρίσης), για τα πυρετώδη πάρτι του Σαββατοκύριακου και την επιθυμία να μείνουμε ζωντανοί, αλλά και για έναν άγγελο εξολοθρευτή.

Το έργο διαδραματίζεται σε 3 φάσεις, μία για κάθε μέρα της δράσης του συλλογικού εγχειρήματος.

Πράξη & μέρα 1^η: Kόβω κομματάκια τους στίχους και τις φράσεις σαν μαλακό βούτυρο, τα τυπώνω σε χαρτάκια αναφέροντας την πηγή, και παρασκευάζω χειροποίητα fortune-party-cookies! Μέσα εκεί αντί για χαρτάκια που λεν την τύχη βάζω τα χαρτάκια με τους στίχους και τις ατάκες. Τα μοιράζω στους επισκέπτες της εκδήλωσης και στους ανθρώπους της γειτονιάς, καθώς και στους περαστικούς από την περιοχή, σε μια περιφορά στην γύρω περιοχή ντυμένες ανάλογα, ως Partyt-Girls μαζί με την παρτενέρ μου. Καθ’ όλη αυτήν την διαδικασία,  την πορεία μας διαμέσου της γειτονιάς των προσφυγικών του χαλανδρίου, αλλά και όσο στεκόμαστε έξω από τον χώρο της έκθεσης, απαγγέλλουμε στο κοινό μας τους επιλεγμένους στίχους και τις ατάκες από τις ταινίες σε μορφή διαλόγου: η παρτενέρ μου τραγουδά στα αγγλικά, και εγώ μεταφράζω αυθόρμητα επί τόπου τους στα ελληνικά, καθώς τα απαγγέλλω σε μορφή προσωπικού διαλόγου σε όποιον ανυποψίαστο μου πιάνει την κουβέντα ως μια αλλόκοτη πυθία.

Πράξη & μέρα 2^η: Σαν τον πορτιέρη σε κλαμπ, στέκομαι έξω από τον εκθεσιακό χώρο και προτείνοντας δύο επιλογές σφραγίδας, μια με το σχέδιο του πικάπ βινυλίου και μια με μια κασέτα μαγνητοταινίας, μαρκάρω στο μπράτσο ή στο χέρι τους επισκέπτες του πάρτι μας. Δίνω το «πάσο» που θυμίζει το ανήκειν στην φυλή.

Πράξη & μέρα 3^η: Οι επισκέπτες επιλέγουν ένα δίσκο βινυλίου της αρεσκείας τους μέσα από την κούτα της δισκοθήκης μου, και βάζουμε τον δίσκο στο πικάπ στο επιλεγμένο μουσικό κομμάτι, το οποίο ακούν σε ηχητική απομόνωση με ακουστικά. Μεταξύ άλλων η δισκοθήκη περιέχει: Velvet Underground, Greatfull Dead, 13 Floor Elevators, Σπυριδούλα, και πολλά άλλα.